ผ้าขาว

ผ้าขาว เป็นสำนวน ใช้เรียกชายที่สละบ้าน

เรือนทางโลกมาอยู่วัดเพื่อเตรียมตัวจะบวช

เป็นภิกษุในพระพุทธศาสนา โดยนุ่งขาว

ห่มขาว ถือศีล ๘ อย่างเคร่งครัด

   ผ้าขาว มีหน้าที่ปฏิบัติกิจวัตรประจำวัน

เช่นเดียวกับภิกษุ คือทำวัตร สวดมนต์

ปฏิบัติธรรม ฟังการอบรมธรรมจากอาจารย์

เพื่อฝึกฝนตนให้พร้อมก่อนที่จะบวช ในขณะ

เดียวกันก็ทำหน้าที่เป็นศิษย์อุปัฏฐากพระสงฆ์

และทำงานในวัดเป็นต้นว่า ปัดกวาดบริเวณ

ทำความสะอาด จัดเตรียมอาหารถวายพระ

 

 ผ้าขาว ปกติจะมีตามวัดสายกรรมฐาน

หรือวัดป่าทั่วไป เพราะเป็นการเตรียมตัวเอง

ให้พร้อมทั้งกายและใจล่วงหน้า หากไม่ได้

ฝึกฝนจนเกิดความเคยชินมาก่อน เมื่อบวช

ไปแล้วอาจทนไม่ได้กับข้อปฏิบัติที่เข้มงวด

กวดขันตามพระธรรมวินัยและธรรมเนียม

ปฏิบัติของวัดนั้นจนอยู่ไม่ได้หรืออยู่อย่าง

ทุกข์ทรมานทั้งกายและใจก็ได้