เนื้อร้อง ฮุ่งแสงแญงธรรม
(ลำล่องทำนองอุบล)
โอย ใสเอ้ย ใสเฮืองแจ้ง แสงเทียนชัยนั้นไต้ส่อง ใสบ่มีมัวหมองเปรียบแสงทองสว่างจ้าศาสนาองค์พระพุทธเจ้าบ่มีเศร้า แม่นหม่นหมอง ใสเฮืองฮอง..
อันนี้ละพ่อแม่เอ้ย นางสิไขขานแจ้งแปลงสำนวนมาทวนเหล่า ประเพณีตั้งแต่กกยกเอามาตั้งแต่เค้า สิจาเว้าแม่นสู่ฟัง ละในอดีตฮีตตั้งแต่คราวก่อนปางปฐม องค์บรมตถาคตศาสดาแห่งเฮานี้ ทรงบัญญัติตรัสชี้ให้ภิกษุ-ภิกษุณี จำพรรษาให้พ้นผ่าน เอิ้นว่าพรรษากาลเพิ่นได้ตกแต่งเต้าจนเถิงเท่ากระทั่งปลาย เพ็งเดือนแปดล่วงย้ายบ้านน้อยใหญ่ได้โฮมกัน จัดเป็นบุญสำคัญได้แห่เทียนเวียนไต้ ถวายทานทอดให้ภิกษุสงฆ์ดำรงเที่ยง เป็นแสงหุ่งงามเฮืองไต้ส่องธรรมองค์พระพุทธเจ้ากุศลเท่าว่าทั่วนาน เมืองอุบลบ่อนบ้านเป็นงานใหญ่ประจำปี ประเพณีมีมาตั้งแต่เดิมดาเค้า บ่ละฮีตให้หมองบ่ละคองให้เศร้าบ้านเมืองเฮาจั่งเฮืองหุ่ง ให้ได้สมคันมาดมุ่ง ตามคองเค้า พ่อแม่เฮา เด้น้อ…ละนา.
(แห่)
*ทำนองเกี้ยวสุดสะแนนแปลง
ยอระยาตรย้วยยลละแยงย้ายหย่าง
ซุมพะนางนาฏน้องนองล้นอั่งสถาน
ขงเขตบ้าน คาเมบ้านก้ำฝ่ายเมืองอุบล
เหล่ามวลสาธุชนละวนละเวียนละหลั่งล้อม
ว่าเพ็งเพรียงพร้อมโฮมฮ้อมแห่มา
เทียนพรรษาแต่งไว้เตรียมตั้งต่อสุแนว
บรบวนแล้ว ตกแต่งแล้วเครื่องอัฐบริขาร
จั่งว่าฮ่วมในงานงันเสียงเส็งซ้อง
ประชาพี่น้องเสพสะหลองบุญใหญ่
ฝูงศรัทธาไกลไกล้ยอย้องส่าลือ
หลั่งล่ายลีลา…นวยนาฏวาดท่า
มโนนนอบน้อมนบนิ้ววันทา
ประทีปเทียนทองใสส่องงามตา
แห่เทียนพรรษาที่นครอุบล
พลแพนพร้อมพร่ำ…ย้อนคนิงหลิงหล่ำ
ลูกลำมูลมาคูณมาค้ำ
ดินแดนนักปราชญ์ทวยราษฎร์ใฝ่ธรรม
จั่งสังวรณ์ฮอนฮ่ำเตื้องตามประเพณี
(ถวายเทียน)
*ผญา
สาธุเด้อ ข้าจักยอมือตั้งตางธูปเทียนหอม
น้อมอัฐบริขารบุษบันมาลาไม้
ตกแต่งดีดาได้เทียนพรรษาถวยส่ง
คุณพระพุทธพระสงฆ์องค์พระธรรมตรัยแก้ว
แววเหลื่อมดั่งมณี
อันว่าในกาลนี้ศิริฤกษ์มงคล
สาธุชนทั้งหลายทั่วแดนดาด้าว
จั่งได้มาโฮมเฮ้าโฮฮ้องว่าแหนแห่
ฮีตและคองเที่ยงแท้บ่ไลถิ่มเปล่าดาย
ข้าขอวอนวานไหว้ต้านต่อองค์พระสงฆ์
ผู้ดำรงในธรรมศาสนาให้ยั่งยืนยาวมั่น
จั่งได้สรรแต่งน้อมถนอมคุณพร้อมพร่ำ
ฮอดเทียนทองเทียนธรรม
งามจั่งคำค่าล้านถวายท่านให้รับเอา
บทสรุป
*เพลง
หล่า ลา ลา ลา ล่า ล้า ลา ลา
ล้า ลา ลา ลา หล่า ลา ลา
ลา ลา หล่า หล่า ลา ลา ลา ลา หล่า
ลา ล้า ลา ลา ลา
เมืองดอกบัวบาน สายธารแม่มูล
งามสมบูรณ์ น้ำมูลละลอยละล่องหลั่งไหล
เทียนธรรมเทียนทอง แสงสีส่องใส
งามอำไพ วิไลละเดียระดาษละล้นหลื่น
โอ่ โอ้ โอ๋ โอ้ ฮะ โอ๋ มโนซื่น
ภูมิภายพื้นดุจผืนแผ่นสวรรค์
ตระการบุญประเพณี
น้องพี่สายใยผูกพันธุ์
ฮีตคองของเรายึดมั่น
บ่แปรผันร่วมกันจรรโลง
(เต้ยโขง)
คื่นเค็งเค้าส่งเสียงสอดซ้องสำเนียงเงี่ยงงินแว่วมา
บรรเลงเส็งส่งตุริยาแห่เทียนพรรษาของชาวอุบล
สุขเลิศล้นกมลเปรมปรีดิ์
ล่ำลือลั่นโลกโลกาย้องยอพาราอุบลราชธานี
เมืองธรรมล้ำเลิศคนดีเป็นเกียรติเป็นศรีพี่น้องบ้านเฮา
อยู่เนิ่นนานเนาว์บ่มีเสื่อมคลาย
หล่า ลา ลา ลา ล่า ล้า ลา ลา
ล้า ลา ลา ลา หล่า ลา ลา
ลา ลา หล่า หล่า ลา ลา ลา ลา หล่า
ลา ล้า ลา ลา ลา
*ตังหวาย
โอน้อ ชาวอุบลน้อแม่นเฮานี้
ชุลียอกรก้มกราบ
คนิงเถิงองค์ธรรมเจ้า
หมู่เฮาน้อได้ซ้นเพิ่ง
โอน้อท่านเอย ผู้ไคละของน้องนี้นา
ผู้งามละของน้องนี่นา
บัดนี้ ขอผลาอนิสงฆ์ส่งยู้
นำซูนำค้ำนำเหลื่อม
สุ่มเย็นน้อแม่นเนาว์ยั้ง
คุนังน้อละบังกวมเกล้า
หนาไทเฮาหนา ผู้ดีละของน้องนี่หนา
ผู้จบละของน้องนี่นา
ท่านเอ๋ย สมพอควรบรบวนแล้วนั้น
บทประพันธ์จั้นลงโค้งต่าว
ยอหัตถาลาละพวกหมู่เจ้า
ขอต้านกล่าวแถมพรส่งยู้
ให้นำซูศรัทธาพี่น้อง
แก้มอ่อนๆของน้องนี่นา
แก้มป่าหล่าของนางนี่เอ๋ย
แก้มเป่ยเล่ยละเขยเมืองอุบล
ขอลาลงก่อน
ประพันธ์โดย เกรียงเดช ผลทวี
ขอบคุณ เครดิตข้อมูล รูปภาพ และวิดิโอจาก :- นาฏยศิลป์พื้นเมือง มหาวิทยาลัยมหาสารคาม