คำว่า ภาวนา เป็นคำที่ใช้ในการฝึกอบรมปฏิบัติธรรม ปฏิบัติสมาธิทั้งในอดีต และปัจจุบันคำนี้ก็ยังมีใช้อยู่ จากการที่ได้ศึกษารายงานวิจัย เรื่อง สำนักวิปัสสนาสายพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต (ผลงานวิจัยย้อนหลังปี พ.ศ. 2549) ของท่านอาจารย์ รองศาสตราจารย์สุเชาวน์ พลอยชุมแล้ว ซึ่งท่านได้กล่าวถึงบริบทของการศึกษาของพระภิกษุในสมัยพุทธกาลไว้ว่า พระภิกษุจะต้องทำการศึกษาไตรสิกขา หรือที่เรียกว่า สิกขา ๓ ได้แก่ อธิศีลสิกขา ศึกษาเรื่องศีล อธิจิตตสิกขา ศึกษาเรื่องจิต และอธิปัญญาสิกขา ศึกษาเรื่องปัญญา สรุปรวมเรียกว่า “ศีล สมาธิ ปัญญา” รวมถึงยังมุ่งเน้นให้พระภิกษุทำการศึกษาอย่างจริงจัง และลงมือปฏิบัติจนเกิดผลสำเร็จ หรือบรรลุผลตามเป้าหมาย ดังคำอธิบายในคัมภีร์มหานิทเทสว่า

อ่านเพิ่มเติม “ภาวนา (ปฏิบัติธรรม) กรรมฐาน”

หลักสำคัญทางพระพุทธศาสนา

พระพุทธศาสนาคือ คำสั่งสอน ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพื่อช่วยมนุษย์ให้พ้นทุกข์ ซึ่งมีหลักการสำคัญ ๓ ประการคือ

๑. ให้ละเว้นการกระทำความชั่ว

๒. ให้ตั้งมั่นอยู่ในการกระทำแต่ความดี

๓ .ให้ชำระจิตของตนเองให้ผ่องใสอยู่เสมอ

อ่านเพิ่มเติม “หลักสำคัญทางพระพุทธศาสนา”

บทสวดกรณียเมตตสูตร นี้ เมื่อสวดแล้วทำให้หลับเป็นสุข ตื่นเป็นสุข ไม่ฝันร้าย เป็นที่รักของมนุษย์และอมนุษย์ทั้งหลาย เทพพิทักษ์รักษา ไม่มีภยันตราย จิตเป็นสมาธิง่าย ใบหน้าผ่องใส มีสิริมงคล ไม่หลงสติในเวลาเสียชีวิต และเป็นพรหมเมื่อบรรลุเมตตาฌาน

อ่านเพิ่มเติม “บทสวดกรณียเมตตสูตร (สิ่งที่พึงกระทำ)”

แหล่งอ้างอิง : สำนักงานแม่กองบาลีสนามหลวง