” หยาดน้ำค้างบนยอดหญ้า เมื่ออาทิตย์ขึ้นมา
ย่อมแห้งหายไป ไม่ตั้งอยู่นาน ฉันใด
ชีวิตของมนุษย์ทั้งหลาย ก็เปรียบเหมือน
หยาดน้ำค้าง ฉันนั้น ชีวิตมนุษย์ทั้งหลาย
น้อยนิดหน่อย รวดเร็ว มีทุกข์มาก
มีความคับแค้นมาก พึงถูกต้องได้ด้วยปัญญา
ควรกระทำกุศล ควรประพฤติพรหมจรรย์
เพราะสัตว์ที่เกิดมาแล้ว จะไม่มีตายไม่มี
(อัง. สตตก.๗๑)”