กุฏิ

กุฏิ (อ่านว่า กุด หรือกุดติ) แปลว่า กระต๊อบ,

กระท่อม, โรงนา ใช้ว่า กุฎี ก็ได้ เรียกเพี้ยน

ไปว่า กฏิ ก็มี (กฏิ แปลว่า สะเอว)

กุฏิ หมายถึง อาคารที่เป็นโรงเรือนหรือ

ตึกอันเป็นที่อยู่พำนักอาศัยของภิกษุสามเณร

ใช้เป็นศัพท์เฉพาะในพระพุทธศาสนา

กุฏิ สมัยก่อนจะแยกกันเป็นหลัง ๆ อยู่

รวมกันหลาย ๆ หลัง เช่นกุฏิเรือนไทย เรียกว่า

กุฏิหมู่ หรือ หมู่กุฏิ บางแห่งสร้างเป็นหลายชั้น

และหลายห้องเรียกว่า กุฏิแถว

 

สำหรับกุฏิที่ประทับของพระพุทธเจ้ามี

ชื่อเรียกเป็นพิเศษว่า พระคันธกุฎี เพราะมี

กลิ่นหอมอยู่ตลอดเวลา